صرع یک بیماری مزمن و غیر واگیر عصبی می باشد که افراد را در هر سنی ممکن است درگیر نماید. صرع با تشنج های مکرر مشخص می گردد و دوره های کوتاهی از حرکات غیرارادی دارد که ممکن است بخشی از بدن یا کل آن را درگیر کند و گاهی اوقات با از دست دادن هوشیاری همراه است.
تخلیه الکتریکی گروهی از سلول‌های مغزی می‌تواند سبب تشنج گردد و تکرار تشنج، صرع نامیده می‌شود. هر تشنجی لزوما به معنی صرع نیست. برای تشخیص صرع لازم است بیش از دو تشنج تحریک نشده (unprovoked) رخ دهد، این بدان معنا است که تشنج به دلیل تب، افت قند خون، کمبود اکسیژن و . . . نباشد.
حدود 50 میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به صرع هستند که آن را به یکی از شایع ترین بیماری های عصبی در جهان تبدیل کرده است. صرع از بیماری های مغز و اعصاب است که شیوع آن در ایران بیشتر از میانگین جهانی است. در کشور ما بیش از یک میلیون نفر با این بیماری زندگی می‌کنند.
بررسی ها نشان می دهد که در صورت تشخیص و درمان مناسب تا 70 درصد از مبتلایان به صرع بدون حملات تشنج زندگی خواهند کرد و صرع‌های مقاوم به درمان فقط 30 درصد از موارد صرع را شامل می‌شوند. از حدود 150 سال قبل داروهای ضد تشنج جهت کنترل بیماری معرفی شدند و به تدریج با معرفی نسل‌های جدید داروها کنترل تشنج‌ها توسط داروها افزایش یافت. امروزه از نسل جدید داروهای ضد صرع نیز عمدتا برای درمان صرع‌های مقاوم به درمان استفاده می‌کنند. 

تاریخ انتشار:

1401/08/08